Wednesday, October 17, 2012

මම ආමි!!!


මම මැරුණේ නැත.!

තව ටික දවසකින් මම නැවත සීන් එකට එන්ටර් වෙමි,
මාගේ මහා මවුල මංගල්‍යයට රෙඩි පිට ඉන්නා ලෙස රටවැසි ජනතාවට මෙයින් දැනුම් දෙමි.....


-චූටි බටපොලයා-

Friday, July 20, 2012

අපෙ අයියාගේ ප්‍රේම පුරාණය I

සීසන් I-එපිසෝඩ් එක (S01E01)



me n big bro




කරදර එනවිට එකපිට එක තෑගිබෝගද නැතුවම එන බැවින් සති කීපයක්ම බටපොලයා බ්ලොග් අවකාශයට ඇබ්සන්ට් පොරක් විය..

සමාව භාජනේකට දානු මැනවි!

බටපොලයා මේ වතාවේ අසරණයා හෙවත් අසාර් ටත් වඩා අසරණ විය :(

සති කීපයක්ම මගේම බ්ලොගයට එන්නට බැරි වුනා පමණක් නොව කිසිම බ්ලොග් එකක් කියවන්නටද බැරි විය..

තව ඉතුරු වෙලා තියෙනවනම් සමාව පොඩ්ඩක් භාජනේට දාන්ට :)
හැකි ඉක්මනින් ඔක්කොම කියවන්නං.....


සති ගානකට පස්සෙ ඇවිත් කියන්නත් දෙයක් තියෙන්න ඕනිනෙ.
මගෙ දුක් කියල වැඩක් නෑ.
ප්‍රශ්න ගොඩක ඉන්න ඔයාලට තව ප්‍රශ්න දාන්න මට ඕනි නෑ.
ඉතින් මට හිතුන මගෙ මාරයාගෙන් පළිගන්න.......
(බ්ලොග් ලියන මාර අයියා නොවන බව කරුනාවෙන් සලකන්ඩ ඈ)

මූ මගේ අයියාය.මොන කරුමෙකට මගේ අයියා වුනාදැයි මට නොතේරේ.......

කොටින්ම කිව්වොත් අපේ අයියා හෙන අපතයෙකි,ගොන් නාම්බෙකි,නැට්ට හැලිච්චි වඳුරෙකි,ප්‍රංශ සැන්ට් පව්ඩර් ගැසූ අමු උරුලෑවෙකි.ගන්ධබ්බ අපදානයෙහි ප්‍රධාන නළුවාද මූය.පාරේ රස්තියාදු ගසන වල්සේශන් බල්ලෝද මූට කතා කරන්නේ "සහෝදරයා" කියාය.මූ උන්ගෙන් වෙනස් වන්නේ ලයිට් කණුවක් දුටු විට කකුල ඉස්සෙන්නේ නැති එකෙන් පමණි.

අපේ අයියා නාන්නේ සිංහල අවුරුද්දේ පරණ අවුරුද්දට නාන එක පමණි.ඌ එය නාන්නේද වතුර බාල්දි දෙකකිනි!

"අරපිරිමැස්ම" කියන්නේ ඒකටලු :O

එකකින් මූණ තෙමාගෙන අනිකෙන් කකුල් සෝදා ගනී,ඉතිං අවුරුද්දේ දවස් 365ම අපෙ අයියා ඒකාකාර වේගයෙන් ගන්දනය වේ.හැතැම්ම සීයක දුරදී පවා ඒ ඉස්මෙල් එකෙන් මූව හඳුනාගත හැක.

ඉතිං මේ වගේ ඉන්න අපෙ අයියා නම් හාල්පාරුවාටද දවසක් පෙම් මල් පූදින්නට පටාන් ඇරන් ඇත..මූ සාමාන්‍යයෙන් මාත් එක්ක හිත හොඳ නැති බැවින් අපි දෙන්නා නෝ ටෝක්ස්ය.
ඒත් දිනක් මූ ගේ පුරාම මාව හොයන්නට විය.

"චූටි මල්ලියෝ!ඒයි කොහෙද ඕයි තමුසෙ ඉන්නෙ..."
මම හිටපු තැනම හිටියෙමි.මට මොකෝ ඕනිනම් ඕනිතරම් හොයපුදෙන්.

මූ ඊළඟට අක්කගෙ කාමරයටද කොහෙදෝ හොම්බ දාන්නට ඇත.
"නංගි කෝ චූටි මල්ලි?"

"කවුද චූටි මල්ලි කියන්නෙ?"
අක්කා අහපි.

"තමුසෙට මං @#$%$#"
හොඳ වැඩේ ඕකට... :ඩී

"අම්මේ කෝ චූටි බූරුවා?"
මූ අම්මගෙනුත් අහගන්නයි යන්නෙ.පව්!
ටික වේලාවක් යනතුරු අම්මාගෙන් උත්තරයක් නැත..ඊළඟට අම්මා අක්කාට කතාකරනු ඇසේ.

"පොඩි දූ මට මතක් වෙන්නෙම නෑනෙ,කවදාහරි මේ ලොකු අයියා කසාද බැන්දද?"

"අපො නෑ,පිස්සුද අම්මෙ..මේ ඉන්නෙ තවම පොල් පරාලෙ වාගෙ,ඇයි එහෙම ඇහුවෙ?"

"නෑ මූ චූටි බූරුවෙක් හොයනවා,කසාද නොබැඳ ලමයි හම්බු වෙන්නෙත් නෑනෙ..
පිස්සු හැදීගෙන එනවද කොලුවො ඈ?"

මේවා ඇසෙන මට මාර හැපීය.මූ අද අඬන සයිස්ය.

"මොකක් කියවනවද මන්දා,මං ඇහුවෙ චූටි මල්ලි ගැන.මොකක් හරි ඇහුවමත් හොඳ නෑ.හ.....!! "

දැංනං අනිවා අඬනවාමය..කෝ අඬපියෝ.. :D
මම කටද ඇරගෙන ඌ අඬන හඬ ඇසෙනතුරු සිටියෙමි.ඒත් අම්මා ඒ වැඩේ කෑවේය..

"අර ඉන්නෙ කාමරේ..ඒ ළමයට හරියට වැඩ!"

මම හැමෝටම හොඳ ළමයාය ;)

"ඕයි මල්ලි තමුසෙට කතා කරන්න බැයිද ඕයි....."අයියා තාම අඬාගත්තු ගමන්ය.

"මාව අඳුනනවද?"

"පිස්සු කෙළින්න එපා ඕයි,වැඩක්ද කියනවා"

"මොකෝ?"
මම මුකුත් නොදන්න තොත්ත බබා වාගේ ඇසුවෙමි.

"මෙහෙම කියන්න බෑ.මට ලොකු හෙල්ෆ් එකක ඕනි,අම්මයි නංගියි නැති පැත්තකට එනවා"


"යං ගෝල්ෆේස්...! "

"තොට පයිත්තියන්ද යකො @#$%^&"

"ඉතිං වෙන කොහෙ යන්නෙයි මට කියන්නෙ ඈ?තමුසෙම කියනවකො බලන්න"

"හවසට බෝල් ගහන්න එනවා,පිට්ටනියෙදි කියන්නං"

"ඒ මේ මට කෙළවෙන වැඩ නං මං නෑ ඕවට හරිය..තමුසෙ තනියම ඕන බම්බුවක් ගහගන්නව එව්වට නං"
මූ ළඟින් ගියත් ඇතිය,මට සුමානෙකට අපලය.....

"නෑ නෑ,මේ වෙන එකක්,හවසට එනවා,මං කියන්නං..."
ටිකෙන් ටික ගඳ අඩුවිය.සුවර් එකටම අයියා කාමරයෙන් අවුට්ගොයින් වන්නට ඇත.දැංවත් හුස්ම ගත යුතුය!

මට හිතාගත නොහැකි වූයේ මේ යකාට හදිසියේ මල්ලී ගැන ඇතිවූ මෙව්වා එකය.වෙනදාට මූට මාව පේන්න බැරිය.ඒත් අද ඇවිත් උදව් ඉල්ලා දෙපරන්දෙපල්ලේ වැඳවැටී අඬයි..මුකක් හෝ හෙනම හෙන කෙළියක් සුවර් එකටම වී ඇත,නැත්නම් වෙන්නට යයි.මොනවා වුනත් මූ ඇඬූ විදියට නම් මගේ හෘදය වස්තුව මාගරින් වාගේ උණුවී දියවී වැගිරී ගියේය..(බටර්ද මන්දා එහෙම වෙන්නෙ? :O , දෙකෙං එකක් ඈ!)

කමක් නෑ.ඉස්සෙල්ල ගිහිං අහල බලන්න ඕනි සීන් එක මුකක්ද කියල,කෙළවෙන වැඩක් නං එතනින් වාස්ප වෙන්ඩනෙ තියෙන්නෙ නේ?

කිව්ව විදියටම මාත් හවස ගිහින් පිට්ටනිය පැත්තට හොම්බ දැම්මා ටිකක්,අපේ අයියා අද සෙල්ලං කරන්නෙත් නැතුව ගහක් යටට වෙලා හෙන කල්පනාවක!


මට දැන් සුවර්..කෙළවෙන්ඩමයි යන්නෙ!!!


පොර මාව දැක්කා..මං ඉන්න පැත්තට රොකට් එකක් වාගෙ දුවගෙන ආව.

"මොකෝ එන්න කිව්වෙ?"

"චූටි මල්ලි,මට තමුසෙගෙන් ලොකු උදව්වක් ඕනි ඕයි......."

"හොර පොල් කඩන්නද?"

"නෑ නෑ මට............"

"බුද්ධ පූජාව හොරාට කන්නද?"

"නෑ නෑ...."

"කාගෙ හරි හොම්බට හැටක් අනින්නද?"

"නෑ ඕයි මට මේ......."

"තමුසෙ හරක් හොරකමේ ගිහින් අහුවුනාද?"

"මෝල්ද ඕයි මේක වෙන......"

"හා!තමුසෙ හොරාට කසිප්පු පෙරුවා , නේ?දැං කාටහරි මාට්ටු?"

"මොකෙක්ද මේ?ඕයි තමුසෙට පිස්සුද?"

"නෑ!"
මම හෙන ආඩම්බරයෙන් ප්‍රකාශ කළෙමි..

"ඉස්සෙල්ල අහගන්නවා මම කියන දේ,පිස්සු විකාර කියවන්නෙ නැතුව...."

"හරි හරි කියනවා ඉතිං..මට වැඩ තියෙනවා"
චාන්ස් එකක් ආ විට මූව මැඩවීමේ පරම පිවිතුරු අදහස අතුරුදහන් වීමට ඉඩ දිය නොහැක්කේ ඇයි?
අයි ඩෝන්ට් නෝ වයි..

"මෙහෙමයි,පොඩි සීන් එකක් මේක..තමුසෙ දන්නවනෙ අතුල අයියව?"

"ඔව් ඉතිං?"

"එයාගෙ තාත්ත කසාද බැඳල ඉන්නෙ......"

"ඒක අහන්නද එන්න කිව්වෙ?අතුල අයියගෙ තාත්ත කසාද බැඳල තියෙන්නෙ අතුල අයියගෙ අම්මවනෙ ඕයි!
වැඩේ ගොඩනෙ?මම ගියා.."
මම වාඩි වී සිටි කොටයෙන් නැගිට්ටෙමි.

"තමුසෙලා වගේ මල්ලිලා @#$%........"

"ලැබෙන්න ආනන්තරීය පිංස් කරල තියෙන්න ඕනි.හරි හරි තැංකූ කියන්න ඕනි නෑ.මං යන්නෙයි?"

"ඒකට නෙවි එන්න කිව්වෙ"
අයියාගේ මූණ බුල්ඩෝසරයකට අහු වෙච්චි කජු ලෙල්ලක් වාගේ වී ඇත.

"හෑ ඒකට නෙමෙයිද.....?"

"වාඩි වෙලා අහගන්නව ඉස්සෙල්ලා,අතුල අයියගෙ තාත්ත කසාද බැඳල ඉන්නෙ අම්පාර පැත්තෙන්නෙ...
ඉතිං අම්පාරෙ ඉඳන් ඉගෙන ගන්න අමාරුයිලු.ඒ ඇන්ටිගෙ නංගිගෙද කොහෙද අර.......අ......අ........මේ......අර............................."

"දැංම යයිද?නැත්තං අර අතන ටොයිලට් එකක් තියෙනවා,ගිහින් ඉක්මනට එනවා,මං මෙතන ඉන්නං!"

"නෑ නෑ එහෙම අවුලක් නෙවි,ඒ ඇන්ටිගෙ නංගිගෙද කොහෙද දූ.......අ..අ....මෙහෙට ඇවිත් මෙහෙ ඉඳං ඉස්කෝලෙ යන්න..අ...අ........"

"ඉතිං?"

"නෑ මං කියන්නෙ මේ..ඒ ගෑණු ලමයා මේ....."

"තමුසෙට දැක්කම කිරි දෙන්න හිතුණද?ඒක කරන්න එයාට අම්ම කෙනෙක් ඉන්නවනෙ,නිකං #$%@ නොදී ඉන්නවකො"

"නෑ නෑ ඕයි,මොකක් වුනත් ලස්සන කෙල්ල නේ?"

"නරකම නෑ.."
මම ලාවට උත්තරයක් දී මඟ ඇරියෙමි.මූ මේ මොකාටද එන්න හදන්නෙ!

"මට ඒකිට හිත ගියා මල්ලි!"


"හත්තිලව්වයි.............!!!"

TO BE CONTINUED....



(හිතුවාට වඩා කතාව දිග වූ බැවින් හැමෝම කරන්නාක් මෙන් මමද මෙය මෙතැනින් නවත්තමි..
එපිසෝඩ් එක (EPISODE 1) ඉවරය.
එපිසෝඩ් ටූ ඊළඟට බලාපොරොත්තු වන්න ඈ! )

මතු සම්බන්ධයි....................

Friday, June 29, 2012

හොරු සමඟ හෙළුවෙන්(18+ නෙවි ඈ)

---හොරු කම්බා හොරු හරක් හොරු අතර අහිංසක හොරු---




හොරු කොහෙත් සිටිති.නැති තැනක් නැත.ලොව කොහේ ඉඳියත් බේරෙන්නම බැරි තවත් දෙයකි.හැරිලා බලන්න,පිටිපස්සෙ හොරෙක් ඉන්න පුලුවන් ;)


මේ හොරු අතර විවිධාකාරයේ හොරු සිටිති......
නිකම් හොරු,අලි හොරු,ලාවට හොරු,පාට් ටයිම් හොරු,මාර හොරු,කම්බා හොරු,වසවර්ති හොරු,හරක් හොරු,කෙසෙල් කැන් හොරු,පොල් හොරු,ලෝක හොරු,රෙදි හොරු,ගෑනු හොරු,කුපාඩි හොරු,බලු හොරු,ලයිසන් හොරු(ලයිසන් චන්ඩි නෙවි ඈ),හොරුන්ගෙත් හොරු,අසරණ අහිංසක හොරු,සංවේදී හොරු,අමුඩ හොරු,නිදන් හොරු,මැණික් හොරු හා ආදර හොරු ආදී වශයෙනි....

මේ හොරුන් අතරද අමුතු අය සිටිති.
මේ එවැනි අය ගැන පොඩි මෙව්වා එකකි................

එක්තරා ජාතියක හොරෙකි.කාගේ කවුද,කොහෙන් ආවද කිසිම කෙනෙකු දන්නේ නැත.කට්ට කෛරාටික වෙට්ට පිත්තලයෙකි.සුද්ද නසරානියෙකි.මඩොල් දූවේ "සුරංචියා" වාගෙ කෙනෙකි.
මිනිහා පොලිසිය ඇතුලේදීම පොලිස් ලොක්කාගේ පොකැට්ටුව්ට විදින්නට තරම් දක්ෂයෙකි..පොර දවසක් සෙට් එකක් සමඟ ගෙයක් බින්දේය.නිවස මාලිගාවක් වැනි එකකි...

නිවැසියා බැංකු හෝ කිසිම බාහිර තැනක තම වස්තුව තබන්නට අකමැති ජාතියේ පුද්ගලයෙකි.කෝටි ගානක් වටිනා බඩු සියල්ලම උස්සන්නට මුන්ට ගත වූයේ විනාඩි දහයකටත් අඩු කාලයකි.ටීම් එකේ අලුත් එකාගේ වරදකින් ගෙදර මෙව්වා එකක් නාද විය.අයිතිකරුට අසු විය.ඒත් කරන්නට දෙයක් ඒ මිනිසාට ඉතුරුව තිබුනේ නැත.ඇස් පනාපිට තමාගේ සබ්බ සකලමනාවම උස්සගෙන අනු දුටු ඔහුට ඇඬුණි..

"මගෙ මුලු සේසතම අරං යනවා.මම ජීවිත කාලයක් නොකා නොබී මහන්සි වෙලා හම්බු කරපුවා.......මට..ම.....ට.....මම....ම...."

ඒ අඳෝනාව ඇසුණු අපේ පොරගේ හදවත මෙව්වා වී මුකක්ද වී ගියේය.ඔහු ලක්ෂ පනහකට වඩා වටිනා පාර්සලයක් ඉතුරු කර දමා අනෙක්වා අරගෙන ගියේය


අමු හොරෙකු වුවද ඔහු සංවේදී හොරෙකි........



මොහු අන්ත දුප්පතෙකි.ඩේලි බජට් එකට කුලී වැඩ කරයි.ඉන්නේ අබලන් ගෙවල් කෑල්ලකය.පොඩි උන් තිදෙනෙකි.පොල් කැඩීම,උදලු ගෑම,අත්වැඩ දීම ආදී ඕනෑම වැඩක් කරයි.දෛනික වියදමට යාන්තම් කීයක් හෝ හොයාගනී.නොහැකි වූ විට ගෙදර වත්තේ වැවූ එලවලු ගෙන විකුණන්නට ගම පුරාම යයි.ඒ ගමන් කුලී වැඩක් අහු වූවොත් එයද කරයි.සති කීපයක පටන් හරි හමන් කුලියක් ලැබුණෙ නැත.පොඩි උන් බඩගින්නේ හඬනු,බිරිඳගේ අසරණ මුහුණ ඔහුට ඉවසා සිටිය නොහැක.ඇස් තෙමීගිය වාර අනන්තය.එහෙත් කිසිවකුට ඒවා පෙන්විය නොහැක....

අවසානයේ අකමැත්තෙන් හෝ ඔහුට සිදු වූයේ හොරකම් කිරීමටය!
කිසිම අත්දැකීමක් නැති වුවද ඔහුට වෙන කරන්නට දෙයක් ඉතිරි නැත......
කල් යල් බලා ගෙදර අයට හොරෙන් ගෙදරින් පිටවූ ඔහු මහ රෑ පොහොසත් නිවසක් බින්දේය.ගෙයි සිටියේ මැදි වයසේ කාන්තාවක් පමණි.

"කෑ ගහන්න එපා ගෑනියෙ.උඹ කට ඇරියොත් අනිනවා බොක්ක හිල් වෙන්ඩ!....සේප්පුවකොහෙද තියෙන්නෙ කියපන්"

කාන්තාව බියෙන් ගැහෙමින් සේප්පුව අසලට ගියය.

"ඇරපන් සේප්පුව"
සේප්පුව ඇර එහි තිබූ පොදිය බදා ගත් කාන්තාව..

"අනේ කියන තැනකට වඳින්නම්.මම මුලු ජීවිත කාලයක්ම මහන්සි වෙලා,කසාද වත් නොබැඳ මේව හරි හම්බු කර ගත්තෙ.මේක නම් ගෙනියන්න එපා....."

"මං ආසාවට තමුසෙගෙ බම්බු ගන්න ආව නෙවි.මට රස්සාවක් නෑ.දියං ඕක මෙහාට.මට ජීවත් වෙන්න ඕනි"


කාන්තාව කොතරම් දේවල් කිව්වත්,ඇඬුවත් ඔහු ඇය සමඟ පොරබදා පොදිය පැහැරගෙන දිව්වේය.
පණ එපා කියා ගම කෙළවර කැලය දක්වාම දිවූ හොරා සිතුවේ තමා දිනුම් කියාය.
පොදිය දිගහැර බැලූ ඔහුට නිකම් ඤාව් වීගෙන යනවා වාගේ දැණින..!


එහි තිබුණේ පරණ පාන්කඩ ගොඩක් සමඟ ගල් කැට කීපයකි!!!



තමා ගෑනු ගැටයකට පැටලුණු බව තේරෙනවිට ඔහු ටූ ලේට්ය..
ගැණුන්ගෙන් දෙයක් ගැනීමට වඩා බඩු මිල අඩු කිරීම ලේසියැයි ඔහුට වැටහෙන්නේ දැන්ය.

(බටපොලයාගේ පලමු නියමය,"ගැණුන්ගෙන් දෙයක් ගැනීමට වඩා බඩු මිල අඩු කිරීම ලේසිය")





පික් පොකට් ගැහීම අමුතුම මෙව්වා එකකි.


එය හැමෝටම බැරිය!
බාගෙට දැනගෙන කරන්නටද බැරිය!
කෙනෙකුගේ සාක්කුවකට,බෑග් එකකට විද බඩු ඉස්සීම සිම්පල් ප්ලෑන් එකක් නොවේ......


කළුතර පැත්තේ මෙවැනි පොරක් සිටියේය.දිනපතා රැකියාව කරනු පිණිස බසයකට නැග්ග මේ හොරා කෙල්ලෙකුට ලාවට ලාවට කිට්ටු වී පොඩි ජැකක් ගැසුවේය.බසය කට කපා සැමන් ලෝඩ් කර තිබූ නිසා ඇයට ඒ ගැන කරන්නට දෙයක්ද නොවීය.ඔහු හිමීට ඇගේ උරහිසේ එල්ලාගෙන සිටි හෑන්ඩ් බෑග් එකට අත යැව්වේය.අතට හසු වුණු පර්ස් එක එලියට ඇදගත් ඔහු හිමින් එතනින් එහාට ගියේය.බසයෙන් බැස්ස පසු ඔහු පර්ස් එක ඇර බැලුවේය.

පර්ස් එකේ තිබ්බේ රුපියල් දෙදහසක්,හැඳුනුම් පත,බෙහෙත් තුණ්ඩුවක්,මාරු කාසි කීපයක්,ඩේ කාඩ් එකක් හා ලියුමකි.හොරුන්ට අනුන්ගේ ලියුම් කියවන්නට වෙලාවක් නැත.වුවමනාවක්ද නැත.එහෙත් මුකක්දෝ මෙව්වා එකකට මේ හොරා ලියුම කියෙව්වේය.......


"ආදරණීය චූටි නංගී.මේ සමඟ රුපියල් දෙදහසක මනි ඕඩරයක් ඇති.සල්ලි එවන්න පරක්කු වුනේ අපිට පඩි ලබුණෙ නෑ හරියට.මේක මාරු කරලා අම්මාට බේත් අරන් දෙන්න.මං ගැන එච්චර හිතන්න එපා.මම කොහොම හරි පිරිමහගන්නම්..අනේ කොහොම හරි අම්මව බේරගන්න.මම මේ මාසෙ අන්තිම ගෙදර එනවා"


මෙය කියවූ අපේ හොරාගේ හදවත බටර් කෑල්ලක් මෙන් උණු වී ගියේය.ෆාමසියක් හොයාගත් ඔහු තමාගේ මුදලින් බේත් ටික ගත්තේය,ඒ ගමන්ම රෝගීන්ට දෙන කිරිපිටි ටින් එකක්ද ගත් ඔහු හැඳුනුම්පතේ තිබූ ලිපිනය සොයාගෙන ගියේය.

ඔහු දුටු විගස කෙල්ල වන මෝහිනී මෙන් ඔහුගේ අඟට කඩාගෙන පැන්නාය.

"තමුසෙ තමයි මගෙ පර්ස් එක අරගත්තෙ..හොරා..පික්පොකට් කාරයා.........."

ඔහු කලබල නොවී ඇයට කියවන්නට ඉඩ හැරියේය.ඈ සන්සුන් වූ පසු ඔහු ගෙනා පාර්සලය ඇයට දුන්නේය.

"නංගි නංගිගෙ පර්ස් එක බස් එකේ වැටිල තිබිල.මං අහුලගෙන මේ බේතුත් අරගෙනයි ආවෙ.කොහොමද අම්මට දැං?"



"ඊට පස්සෙ මොකද වුනේ දන්නවද ඔයා.............................?"
(උපුටා ගැනීම කව් ද බෝයි මෙව්වා එක)









දැං අපේ හොරා ඒ කෙල්ලගෙ සැමියාය(හබියාය)!!!




(බටපොලයාගේ දෙවනි නියමය,"සංවේදී හොරුද ලෝකයේ ඇත")
${නිව්ටන් විසින්ද ඉදිරිපත් කරේ නියම තුනක් බැවින් මෙතනින් නතර වීමට මම තීරණය කරමි}

Tuesday, June 12, 2012

බටපොලයා පන්සල් ගිය වගයි!

මෙවර පොසොන් පෝයට දින කීපයකට පෙර සිට අපේ ගෙදර අමුතු විය.පෝයටද පන්සලකට නොයන එකා මොකාද එකා කියා කතාවක් ඇත්තේලු.එනිසා කෙසේ හෝ මාව මේ පාර නං පන්සල් යවන්නට ගෙදර ඔක්කොම හෙන පැලෑන් ගසති,රහස් සම්මන්ත්‍රණ තියති.යුධ සාකච්ඡා තබති,රහස් කතා,යටිකූට්ටු වැඩ නං අඩුවක් නැත.මම අඩිය තබා ඇවිද්දේද පරිස්සමෙනි.කෑම කන්නේද රස පරීක්ශක වාර්ථාව ආ පසුවය.නිදියගැනීමට පෙර ජනෙල් දොරවල් වසා ඇඳ අසල උගුල් කීපයක් අටවමි..
මට ෂුවර්ම නැති එකා නම් අපේ අයියාය..වැස්සකටවත් පන්සල් යන්නේ නැති මුත් මාව පන්සල් යැවීමට වැඩිම බැතිබර දායකත්වය ඒ මාර පුත්‍රයාගෙනි.අක්කා සහ මල්ලී නම් මගේ පැත්තේය.මල්ලී මට සපෝට් කරන්නේ විස්සේ චොකලට් හා වොන්ඩර් බාර් ආදිය කෑමට මා හැර වෙන පිලිසරණක් නැති නිසාය..අක්කා සපෝට් කරන්නේ ඇයිදැයි මම දන්නේ නැත.ගුප්ත බැවින් ඔක්කොටම වඩා එයාගෙන් පරිස්සම් වීමටද සිදු වී ඇත.අධිරාජ්‍යවාදී කුමන්ත්‍රණයක් වීමට බැරි නැත..අපේ අයියා එහෙම මොලකාරයෙකි.හැබැයි ඌට 2+2 කීයදැයි ඇසූ විට කියවෙන්නේම 6 ය.හරි උත්තරය 5 කියා ඕන පොඩි එකෙක් දනිති..........

අන්තිමට ගෙදර විජාතික බලවේග වල උත්සහය සාර්ථක විය.මට පන්සල් යාමට සිදුවිය.
මියෙම්වා රැකෙම්වා කියා බුදුගුණද සිහිකරගෙන මම පන්සලට ගියෙමි..
බටපොල පන්සලේ ඇති පඩි නැගීමට කිලෝ ජූල් 1200 පමණ වැය වේ..අපරාදෙ කාපු කෑම ටික!

මට ඕන වූයේ ලොවට පෙනෙන්නට මලක් දෙකක් පූජ කර ශේප් වීමටය..එහෙත් මගේ කරුමයට ලොකු හාමුදුරුවෝ මාව දුටු සේක.

"ආ චූටි මහත්තය පන්සල් ඇවිත් තියෙන්නෙ.මොකෝ පාර වැරදුණා වත් ද?"
"න් නෑ නෑ අපෙ හාමුදුරුවනේ..ම මම මේ...මම මේ නිකම් ආව.."මට කියැවිණ.
මේ වගේ අවස්ථාවලදී සියලු පද්ධති ක්‍රියා විරහිත වී යාම සාමාන්‍ය දෙයකි.මගේද රැම් එක පවා අප්සට් ගියේය.

"චූටි මහත්තය කාලෙකින් නෙ පන්සල් ආවෙත්..එමුකො ආවාසෙ පැත්තෙ.."
ලොකු හාමුදුරුවෝ මට ඉස්සර වූ සේක.මමද අණ පිලිපැද්දෙමි.
ආවාසයට ගිය උන්වහන්සේ බුලත් විටක් හපන්නට වූවෝය..මම පසෙකට වී ඇඹරී ඇඹරී සිටියේ මෙතනින් පැන ගන්නේ කෙලෙසකදැයි දහ අතේ කල්පනා කරමිනි..එකක් වත් හරි යන්නේම නැත.
"චූටි මහත්තය පන්සල් ආවෙ මේ මං හිතන්නෙ සෑහෙන කාලෙකිං...එහෙම නේද?"
බුලත් කෙළ පහරක් මිදුලට විද්ද ලොකු හාමුදුරුවෝ ඇසූහ.

"එහෙමයි අපෙ හාමුදුරුවනේ,අවුරුදු දහයකින් විතර.අර....අර........ බුද්ධ පූජාවට තියපු පළතුරු වලට අනුමෝදන් වෙලා අහු වුණාට පස්සෙ.......
මේ...මේ ආවමයි."

"ආ ඒ පොඩි ළමයි නොදැනුවත්ව කරන ඒවනෙ චූටි මහත්තයා.
එදයින් පස්සෙ මම පොඩි මහත්තයව දැක්කෙත් නෑ..හැබෑටම උන්නැහෙ දැං මොනවයි කරන්නෙ?"
පොඩි මහත්තයා යනු අපේ අයියා කාරයාට ලොකු හාමුදුරුවෝ කියන නමය.
බුද්ධ පූජාවේ සිද්දියේදී නායකයා වූයේ ඌය.ඒත් අහු වුනේ අහිංසක මමය.
ඌ කරන දෙයක් නැත.ගෙදරට වී පච කෙල කෙල සිටීම නම් නියමෙටම කරයි.පොඩි උන්ට නම් ඒ කතා  මැජික්ය.ඒත් මම ඌව සත පහකට ගණන් ගන්නේ නැත.
මොක උණත් නම්බුව බේරගන්නෙපැයි...

මට ජීවිතයේ ප්‍රථම වතාවට බොරුවක් කියන්නට සිදු විය!

"අපෙ හාමුදුරුවනෙ.අයියා මොකක්දො කොම්පියුටර් කෝස් එකක් කරනවා.."
"එහෙමද,හොඳා හොඳා,හැම දේම ඉගෙනගන්නෝන නේ..බුදු හාමුදුරුවොත් ඒවත් අනුදැන වදාරල තියෙනවා.."
"හෑ!! කොම්පියුටර් කෝස් කරන්නත් කියල උන්නාන්සෙ කිව්වද?"
මම මෙතෙක් වේලා ඇස් පහර එල්ල කරගෙන සිටි අම්බපාලියගෙන් ඇස් අහකට ගත්තෙමි...
"මොකක්?උපාසක මහත්තයට ඔල්මාදෙද?බුදු හාමුදුරුවො කොහෙද එහෙම කියල තියෙන්නෙ ඈ?"
ලොකු හාමුදුරුවෝ මා දෙස මාර බැල්මක් හෙලූ සේක.
"නෑනෙ නේද අපෙ හාමුදුරුවනේ,මම ඔබ වහන්සේගෙන් අහන්න හැදුවෙත් ඒකමයි"
මම ඇඟ බේරාගත්තෙමි.

"හ්ම්ම්..චූටි මහත්තය කාලෙකින් පන්සල පැත්තෙ ආව එකේ පිනක් දහමක් කරගෙනම යමුකෝ..මේක අරන් මගෙත් එක්ක ආවනම්..."
කියූ ලොකු හාමුදුරුවෝ පැන් කෙණ්ඩියක් මට පෙන්නූහ.මමද එය දෑතින්ම ගෙන බුදු හිමි පසුපස පාත්‍රය ඔසවාගෙන ගිය නන්ද කුමරු මෙන් උන්වහන්සේ පසුපසින් ගියෙමි.ලොකු හාමුදුරුවෝ කෙළින්ම වැඩියේ බණ මඩුවටය..!
සෑහෙන සෙනඟක් එහි වාඩිවී සිටිති.
හාමුදුරුවෝ ධර්මාසනය මත වැඩ සිට පිරිස ඇමතූ සේක.

"අද මේ චූටි මහත්තයා උපාසක තැන පන්සල් ඇවිත් ඉන්නවා.හුඟ කාලෙකින් ඇවිත් තියෙන්නෙ.ඉතින් අද ධර්ම දේශනාවෙ මූලික දායකත්වය මෙතුමාට පවරනවට කවුරුත් අකමැති නෑ නේද?
මේ පින්වතුන් සාධුකාරයක් දෙන්න එහෙනම්"

පිරිස එක හඬින් සාධුකාර දුන්හ!

"මාව මරන්නද ඇහුවම සාධු කියන උන්.. !@#$%"
මට පෝය අදයැයි අමතක විය.

"එහෙනම් උපාසක මහත්තය මේ පිරිස ඉදිරියෙන් වාඩිවෙන්න.හූමිටි තියන්නත් බාර වෙන්නෙ ඔබතුමාටම තමයි,හරි නේද"
කිවූ උන්වහන්සේ ධර්ම දේශනාව පටන් ගත්හ...

දැං අහපල්ලකො බණ..!ඒ මදිවට හූමිටි තියන්නත් වෙලා!!
මටද වෙන්නේ අර කාටද වූවා වැනි වැඩය.

"පින්වතුනි ඔන්න එකමත් එක කාලෙක බරණැස් නුවර හිටිය බ්‍රහ්මදත්ත කියල රජ කෙනෙක්....."

"අවසරයි අපෙ හාමුදුරුවනේ,මොන බ්‍රහ්මදත්තද?"මම ඇසීමි.

"උපාසක මහත්තය ඉස්කෝලෙදි ඉගෙන ගෙන නැද්ද බරණැස් නුවර බ්‍රහ්මදත්ත?"

"නෑ අපෙ හාමුදුරුවනේ,මං අහන්නෙ කීවෙනියද කියල,හැම ජාතක කතාවකම බරණැස් නුවර බ්‍රහ්මදත්ත කෙනෙක් ඉන්නවනෙ"

"ඒව මම දන්නෙ නෑ උපාසක මහත්තය,අපි දැන් බණට...."

"දැං ලංකාවෙ නම් සබ් ඩොමේන් එකක් තියෙනවනෙ නමට ඉස්සරහිං.වී වන මහින්ද  වීඅයි වන මහින්ද  අයි වන පරාක්‍රමබාහු අයි අයි වන පරාක්‍රමබාහු වාගෙ..!
ඒ කාලෙ කොහොමද දන්නෙ නෑ නාමකරණය කරෙ,අනික ඉන්දියාවෙ රෝමන් ඉලක්කම් පාවිච්චි කරලත් නෑ.ඉන්දියාවට මහාවංශෙකුත් නෑනෙ!
චූලවංශෙ,රාජාවලියක් ,සකස්කඩක්,සිරිත්මල්දමක්,............"

" -චූටි මහත්තය මමයි මෙතන බණ කියන්නෙ"

ධර්මාසනයෙන් මඳක් ඉදිරියට නැමුණු හාමුදුරුවෝ මට පැවසූහ.

"එහෙයි අපෙ හාමුදුරුවනේ..."
මම කට පියා ගතිමි.

"පින්වතුනි මේ බ්‍රහ්මදත්ත රජතුමාට හිටිය දෙලක්ෂ සයානු දහසක් බිසෝවරු...."

"හත්දෙයියනේ.............!!! "
මට වාඩි වී සිටි පැදුරෙන් ඉබේම නැඟිට්ටවිණ.
මා ලඟ සිටි උපාසක මහත්වරු මාව ඇද නැවත පැදුරෙන් වාඩිකරවූහ.

"මොකෝ උපාසක මහත්තය,ගෝනුස්සෙක් වත් කෑවද?"
ලොකු හිමියෝ වටාපත මෑත්කර මගෙන් ඇසූහ.

"අපෙ හාමුදුරුවනේ එයාට තනියම එච්චර ගොඩක්........?"
මට මා ගැනම හටගත්තේ මාර දුකකි,වෛරයකි,මෙව්වා එකකි..
මෙච්චර කල් ඉඳ මට එකම එක කෙල්ලෙක් වත් සෙට් කර ගන්නට බැරිවිය.බ්‍රහ්මදත්තයාට දෙලක්ශ අනූ හය දාහක්..මූට හෙන ගහන්නෙපැයි යකෝ..!!
මට ඉබේම කෙඳිරි ගෑවිණ..

"රජ්ජුරුවන්ට තිබුණා චූටි මහත්තයා අන්තඃපුරේ කියල එකක්.ඒකෙ තමයි බිසෝවරු හිටියෙ..."
"ඉතිං හාමුදුරුවනෙ එයාට කොහොමෙයි ඔච්චර කෙල්ලො සෙට් වුණෙ..........."
"ලස්සන ගෑනු කෙනෙක් දැක්කම රජ්ජුරුවො එයාව කරකාර බැඳ ගන්නවා."
"එතකොට රටේ අනිත් පිරිමින්ට ඉතුරු වෙන්නෙ වැඳිරියො වගේ ගොරක ගෑනු?ඒක හරි වැඩක්නෙ.මානව හිමිකම් වලට ඒක පටහැනියි.අනික මේච්චර ගෑනු ගොඩක් හිරකරගෙන ඉන්නවට විරුද්ධව ඕන නම් යුධ අධිකරණෙට උනත් යවන්න පුලුවං.."
මම නඩුකාරයෙකුටත් වඩා විශ්වාසයෙන් යුතුව ප්‍රකාශ කර සිටියෙමි.
"මේ අමු අමුවේ මානව හිමිකම් කැඩීමක්,මම ජිනීවා යනවමයි අපෙ හාමුදුරුවනෙ..යන එක යනවා ඔය කලවැද්දට විරුද්ධව....."
"උපාසක මහත්තයා............."
"එහෙයි අපෙ හාමුදුරුවනේ"
"අපි දැන් බණට..................."
"මට තව ප්‍රශ්ණයක් තියෙනව ලොකු හාමුදුරුවනේ"
මම බැගෑපත් වුණෙමි.
"ඉතින් ඔහොම එක දිගට ලස්ස ගානක් ගෑනු ගෙනාවම රජ්ජුරුවන්ගෙ අම්ම තාත්තල මුකුත්ම කිව්වෙ නැද්ද..
දෙයි හාමුදුරුවනේ දෙලක්ශ අනූ හයදාහක් කිව්වම කජු ඇටද කොස් ඇටද......!!!"

මට බ්‍රහ්මදත්තයා ගැන මරන්නට තරම් ඉරිසියාවක් ඇතිවිය.අසමජ්ජාති !@#$%#$@ රජෙක්නෙ යකෝ මූ!

"එහෙම නරකක් කියන්න තරම් වැඩ රජතුමා කරේ නෑනෙ උපාසක මහත්තයා"
"අපි ගෑනු ළමයෙක් දැකල කතා කරාම අම්මල තාත්තල කචල් දානව..අපිට නරකයි,බ්‍රහ්මදත්තයට හොඳයි...."
"මේ උපාසක මහත්තයා,මට මේ දේශනාව.............."
"ඉතින් හාමුදුරුවනෙ ඒ කාලෙට සංඛ්‍යාලේඛණ දෙපාර්තමේන්තුවට වෙන වැඩක් තිබ්බෙ නැතුව ඇති නේද,අන්තඃපුරේ ජන සංගණන තියනවට වඩා.....?"
"ඒ කාලෙ කොහෙද උපාසක මහත්තය සංඛ්‍යාලේඛණ දෙපාර්තමේන්තු තිබ්බෙ?"
"ඒකත් ඇත්ත නේන්නම් අපෙ හාමුදුරුවනෙ.."
මට කියැවිණ..

"ඔන්න මේ රජ්ජුරුවො දශ රාජ ධර්මයෙන් රාජ්‍ය විචාරණ......"

"මට ඒකනම් පිළිගන්න බෑ හාමුදුරුවනේ"
මම අත ඔසවා ප්‍රකාශ කලෙමි.

"ඒ මොකෝ උපාසක මහත්තයො?මේව මේ බණේ තියෙන දේවල්"

"දෙලක්ශ අනූහයදාහක් ගෑනු තියාගෙන බ්‍රහ්මදත්තය කොහොමෙයි හාමුදුරුවනෙ දශරාජ දර්මයෙන් රාජ්‍ය කරන්නෙ?රජ කරන්න කොහෙන්ද ඒ මිනිහට වෙලාවක්..දෙලක්ශ අනූහයදාහක්!..බුදු අම්මෝ!!"

"රාජ්‍ය පාලනේ කියන්නෙ බොහොම සංකීර්ණ දෙයක් මහත්තයා.."

"ඇත්ත වෙන්නැති හාමුදුරුවනේ..ඒත් දෙලක්ශ අනූහයදහක් ගෑනු ඉඳපු මිනිහෙකුට රාජ්‍ය පාලනේට තියා මූණ හෝදගන්නවත් වෙලාවක් කොහෙන්ද හම්බුවෙන්නෙ?ඉතිං මං කොහොමෙයි බ්‍රහ්මදත්ත  දසරාජ ධර්මයෙන් රට පාලනේ කරා කියල පිළිගන්නෙ?මට එච්චර ඕනෙ නෑ.පන්සීයක් ඇති මට නම් මූණ වත් හෝදන්න වෙලාවක් නැතිවෙන්න..."

"උපාසක මහත්තය මේ.............!! "

"අපෙ හාමුදුරුවනේ ඔය දෙලක්ශ අනූහය දාහ හැමදාම එකම ගානට තිබ්බද,නැත්තං කාලෙන් කාලෙට අඩු වැඩි..............."

"චූටි මහත්තය,මීට පස්සෙ පන්සල හතර මායිමක පස් පාගනව එහෙම නෙමෙයි!,
යන්නයි කිව්වෙ පන්සලෙන්!!!"

"එහෙයි අපෙ හාමුදුරුවනේ"
මම හඬ නඟා කීවෙමි.
මෙතෙක් වේලා නින්දේ සිටි උපාසක පිරිස ඉන් අවදිව සාධුකාර දුන්හ!

"නියම බණ ටික"

"අද තමයි බණක් කියල හරියට ඇහුවෙ"

"අද නම් තේරෙන්නම කියල දුන්න අපෙ හාමුදුරුවෝ,බුදුබව අත්වෙන්න ඕන ඒ උත්තමයට,යමල්ල යමල්ල දැන් ටී වී එකෙත් ටෙලි නාට්ටි පටන් අරන් ඇත්තෙ"
කියූ උපාසක පිරිස නැගිට ධර්මශාලවෙන් පිටව ගියහ..

මමද ස්වාමීන් වහන්සේ මා උදෙසා වදාළ අණ පිලිපැද්දෙමි,නැවත එක වරක් වත් පස්ස හැරී බැලුවේ මා නම් නොවේ....



*ප.ලි
මෙහි සඳහන් කිසිම දෙයක්,අකුරක්වත් බුදු දහමට අපහාසයක් පිණිස පළ කරන ලද්දක් නොවේ..මාගේ දිවි පරදුවට තබා ඒ ගැන සහතික වෙමි.මෙහි ඇත්තේ මා හට ලාවට විඳින්නට වූ සිදුවීමක් මත පදනම් වූවකි..මා මාගේ ආගමට අපහාස කරන්නේ නැත..

ඕන කෙනෙක් ඕනමනම් වැරදියට හිතාගන්න එකයි ඇත්තෙ.හිත හොඳ අයට ඇත්ත තේරෙනවනෙ...

Wednesday, May 23, 2012

කලකට පස්සේ වෙලකට බැස්සෙමි..

කාලයක් මට මේ පැත්තට වත් එන්න බැරි වුනා..කොහෙද යන ඩෝප් කාරයෙක් මාව හැප්පුවනෙ.සෝ බටපොලයට ඌයිය වෙල හිටිය..ඒකයි එන්න බැරිවුනෙ..
මේ කතාව මං හොස්සපිටෑල් එකේ ඉන්නකොට අහපු එකක්..බටපොල ඉන්න කවුරුත් දන්න පොරක් ගැනයි මේක..බටපොල අයගෙන් නං ඉතිං මිල්ටන් කියල කිව්වම නොදන්න කෙනෙක් නෑ..(ඔව් ඔව් බොල මාරගහ හන්දියෙ කොමිනිකේෂං මිල්ටන් තමයි,මොකෝ තොපි හිනාවෙන්නෙ)
එයා ගැන කතා ගොඩක් තියෙනව.සමහර ඒව කියන්නත් අමාරුයි :ඩී
සෝ කියන්න පුලුවං එකක් තමයි මේක..
බටපොල තීනව ඉස්කෝල දෙකක්.එකක් කල්‍යාණතිස්ස ඉස්කෝලෙ.ඒක පොඩි ඉස්කෝලයක්.ඕ ලෙවල් වෙනකම් විතරයි ඉන්න ඇහැකි.අනික බටපොල සෙන්ට්‍රල්,ඒකෙ නං ඒ ලෙවල් ඉවර වෙලත් ඉන්න ඇහැකි.ඕං සිංහලෙම්ම නම කිව්ව..හික්ස්.
මේ සීන් එක වෙලා තියෙන්නෙ මං ඔය කිව්ව මධ්‍ය මහා විද්‍යාලෙ(සිංහලෙං කිව්වොත් සෙන්ට්‍රල්) එකේ කොල්ලො සෙට් එකකට..මුං ටික දවසක් ක්ලාස් කට් කරල (සුපුරුදු විදියටම) වළ බහින්න හිතාගෙන පාර අයිනකට ඇවිත් හිටියලු.ඉස්කොලෙට ටිකක් එහායිං..
මේ වෙලාවෙ මෙතැනිං ගියාලු අපේ මිල්ටන් අංකල්..
මේක වෙලා තින්නෙ පොර ත්‍රී වීලර් කට්ට ගන්න කලින් අර ලදරං බයික් එකේ යන කාලෙ..
සෝ මේ කොල්ලො ටික දැක්කම මිල්ටන් බයික් එක නවත්තල උන් ලඟට ආවලු..ඇවිත් එක එකා දිහා මාර බැල්මක් හෙලූ සේකලු.දැං කොල්ලොන්ටත් අප්සට්.අහක යන භූතයෙක්නෙ මේ ඇවිත් රවන්නෙ..ඒත් ඉතින් මොනවා කරන්නද හිතා ගන්න බැරුවලු උන් හිටියෙ..හෙන ගහන්න වගේ එකපාරටම මූ ලාවට හිනවක් දාගෙන කොල්ලො අතරට ඇවිත්............................

(මොකද යකුනේ තොපි හිනාවෙන්නෙ,එහෙම දේකට නෙමෙයි.නොද්දකින් තොපි වගෙ උන් ටිකක්,හැම දේකම වල් සයිඩ් එක නං කිරිස්ටල් කිලියර් නේ තොපිට)

ඔන්න ඉතිං මිල්ටන් අංකල් අරුන් ටික මැදට ඇවිත් දෙන්නෙක්ගෙ කරට අත දාගත්තලු..කොල්ලොන්ට ෆුල් හොල්මන්.මූ මොකාට එන්නද දන්නෙ නෑනෙ හදන්නෙ..මිල්ටා ටිකක් එහෙම ඉඳල හෙමීට කොල්ලෙක්ගෙන් ඇහුවලු............

(තොපි එකෙක් වත් ආයෙ හිනා වෙන්න කට ඇරියොත් !@#$%#@.ඇයි යකුනේ මං මේක කියනකං හිටහල්ල,වල් කතාවක් නෙමේ බොල)

"මොකෝ කොල්ලො ක්ලාස් කට් කරා නේද"
කියල.අපේ මේ කොල්ලො ටික හරීඊඊම සත්‍යවාදී අවංක සාධාරණ,බූට් නොකාපු උං ටිකක්නෙ.ලොල්!
ඉතිං උං ඇත්තම කිව්ව.
"ඔව් අංකල්..ක්ලාස් එක මාර චාටර්,ඉතින් අපි පොඩ්ඩක් ස්වාභාවික සෞන්දර්ය බලන්න ආව"
තවත් එකෙක් මැදට පැන්න,ඌටත් ඕන වුනා පොර වෙන්න.
"අනික අපි මේ පුරුදු වෙන්න කරන දේවල් නෙමෙයිනෙ අංකල්"
මිල්ටන් හිනා වුනා..
ඊටපස්සෙ පොර කියනව.
"ඇයි මේ පුතාල ක්ලාස් කට් කරන්නෙ,ආ?ඕගොල්ලො නේද මේ රටේ අනාගතේ බාර ගන්න ඉන්න අය.ඇයි ඉගෙනගන්න එක මඟ අරින්නෙ?ඇයි අම්මල තාත්තලව රවට්ටන්නෙ?ඇයි මේ වගේ දේවල් කරන්නෙ?බලන්න විභාගෙට තව මාස කීයද?පාඩං කරන්න කොච්චර දේවල් තීනවද?හොඳට එක්සෑම් පාස් වෙලා කැම්පස් ගිහිං ලස්සන ගෑනු ළමයෙකුත් යාලු කරගෙන බැරිය ඕනනං මෙහෙම ජොලියෙ ඉන්න..දැං කරන්න තීන්නෙ ඉගෙනගන්න එක,පුතාලට තේරුනාද.....?"
කොල්ලො ටික මඤ්ඤං වෙලා දැන් නං.හැබයි එකෙකුට හොඳට මීටර් වෙලා තිබ්බලු අර ගෑනු ළමයෙක් ගැන කෑල්ල.පොර අහනවලු,
"මොකක්ද අංකල් අර ගෑනු ළමයි ගැන කිව්වෙ?මොකක් හරි කේස් එකක්ද?"
මිල්ටන් කියනව
"න් න්න් නෑ නෑ පුතා..එහෙම නෑ.කවුද කැමති ලස්සන ගෑනු ළමයෙක් යාලු කරගන්න?"
"අංකල් කපුවෙක්ද?"
අරූ ආයෙත් අහපි.මිල්ටන්ට මල පැන්න.
"නෑ ළමයො,ඔයාල කිසිම කෙනෙක් හොඳ ළමයි නෙමෙයි.ඔයාල මේ ඉගෙනගන්න කාලෙ ඉගෙනගන්න ඕන.මෙහෙම පාරවල් ගනෙ රස්තියාදු වුනොත් නං මුකුත් හරියන එකක් නෑ.ඒ නිසා මේ වගේ වැඩ කරන්න එපා.."
"මුකුත් හරියන එකක් නෑ නේන්නං බං මේ යකාගෙ කට තමා කට.තූ" කියල එකෙක් අනිකගෙ කනට කෙඳිරුව මිල්ටන් කතා කරන අස්සෙම..
"මං කියන්නං වැඩක්..අපි මෙහෙම කරමු.ඔයාල තුන් දෙනාම එන්නකෝ මාත් එක්ක"
කියපු  මිල්ටන් මෑන්ගෙ බයික් එකට නැග්ගලු.
"නෑ නෑ අංකල් අපිට කෑම බීම මුකුත් එපා.කෑම කාපු ගමං අපි පැන්නෙ..එක්කො බයිට් පැකට් එකක් නං තිබ්බත් කමක් නෑ,නේද බං......"
කියල එකෙක් කියපි.
මිල්ටන්ට මේ පාර නං මළේ මළ..
"දැං ඔයාල ඔක්කොම මං කියන දේ අහන්න ඕන.මං මේකෙ ප්‍රින්සිපල්ව හොඳට අඳුරනව.මං කියන විදියට කරේ නැත්නං මං මෙහෙම්මම ගිහින් එයාට කියනව,මොකෝ කියන්නෙ,මං කියන විදියට වැඩ කරනවද?"
ඇත්ත කතාව.පිනාට මූ ගොනා වගේ මැච් වෙන පොර නිසා පිනාගෙ බෙස්ට් ෆ්‍රෙන්ඩ් කෙනෙක් කියල හැමෝම දන්නව.මෙයා පිනාගෙ ඔෆිස් එකේ ගොඩක් වෙලාවට ඉන්නව හුඟක් අය දැකල තීනව.ඒ ගැන වෙනමම කතා තියෙනව.මගෙං නං අහන්න එපා.....

කොල්ලො ටිකක් සැලෙන්ඩර් වුණාලු.............
"හරි අංකල් කියන්නෙ අපිට දැං ගෙදර ගිහිං මීට පස්සෙ වළ ගහන්නෙ නැතුව ඉන්න කියලනෙ.ඕ කේ අංකල් ඕන්න එහෙනං අපි ගියා...වරෙං බං"කියල එකෙක් හැදුවෙ අනිත් දෙන්නත් එක්කම එතනිං යන්න.

"නෑ නෑ එහෙම නෙමෙයි.තුන් දෙනාම නගින්නකො බයික් එකට"

"ෂා එළ එළ ෆ්‍රී ට්‍රාන්ස්පෝට් බං"

කොල්ලොන්ට මාර හැපි.තුන් දෙනාම නැග්ග බයික් එකට.
මිල්ටන් බයික් එක කෙලිංම අරං ගියෙ ඉස්කෝලෙට..හිකිස්.

කොල්ලොන්ට මඤ්ඤං..
"මොකක්ද බං ඒ..."
එකෙකුට යාන්තං කියාගන්න පුලුවං වුනෙ එච්චරයි.
"දැං පුතාල ඔක්කොම ඔයාලගෙ පන්තියට යන්න.ගිහින් ඉගෙනගන්න.මං ප්‍රින්සිපල් සර්ව හම්බවෙන්න යනව.."
මිල්ටන් කියපි.
"ඇ ඇයි අංකල් ඒ.."
"නෑ නෑ ඔයාලව අල්ලල දෙන්න නෙමෙයි.වෙන වැඩකට.යන්න පන්තියට"
කියල මිල්ටන් බලං හිටියලු මුං ක්ලාස් එකට යනකම්ම.
ක්ලාස් කට් කරන මේ තුන් දෙනා පීරියඩ් එක මැදදි ආවම වුන දේවල් මං කියන්නෙ නෑ.
ආහ් මේකත් කියන්නංකො.බටපොල මධ්‍ය මහා විද්‍යාලය හෙවත් සෙන්ට්‍රල් එක මිශ්‍ර පාසලකි.ඒ කියන්නෙ එහි කෙල්ලන්ද සිටී..
කොල්ලො තුන් දෙනාට වුනු දේ ගැන ඕන කෙනෙක් ඕන විදියකට හිතා ගන්නෙකයි ඇත්තෙ.මට මොකෝ....................................
විෂ් කරපල්ල,යාඤා කරපල්ල,බෝධි පූජා තියහල්ල කවදාවත් පාරෙදි නම් මිල්ටන්ව හම්බු වෙන්න එපැයි කියල..ඕන්න ෆ්‍රී ඇඩ්වයිස් එකක්.මං යනව,තාම කෑවෙත් නෑ දවල්ට.තිත්ත බේතුත් තීනව බොන්න..ඊක්






Saturday, May 19, 2012

පොඩි කරදරයක් විය.එනිසා............

බටපොලයට බ්ලොග් එක ලියන්න බැරි වුනේ බටපොලයට පොඩි ඇක්සිඩ්න්ට් එකක් වුන නිසා..මං හිතන්නෙ කවුරුවත්ම බටපොලයව දාල ගියේ නෑ නේද..මං අයෙමත් පුලුවං ඉක්මනට සීන් එකට එන්ටර් වෙන්න බලපොරොත්තු වෙනවා..හැකි ඉක්මනින්!!

එතකං ඉවසන්න..................

Wednesday, May 2, 2012

මැයි දිනය...

මැයි දිනය ගැන මට හිතෙන හැටි



මා අසා ඇති හැටියට මැයි දිනය යනු කම්කරුවාගේ දිනය ය.එදාට ඔවුන් විසින් තම වාර්ගිකයන් විසින් ඔවුන් වෙනුවෙන් අතීතයේ කරන ලද ක්‍රියා සිහි කරති.ඔවුන්ගේ ගුණ ගයා සියලු කම්කරුවන් වෙනුවෙන් සිදු කළ පරිත්‍යාගයන් වෙනුවෙන් අනුස්මරණය කෙරෙති..ඒ මා අසා ඇති ආකරයටය..බොහෝ කලකට පෙර මැයි දිනයක් ගැන..
නමුත් ලඟකදී සිට මැයි දිනය අප්ඩේටඩ් වී ඇත.අලුත් අවුරුද්ද මෙන් සියල්ලෝම සමරන උත්සවයක් වී ඇත.මැයි දිනයේ මේන් ඉවෙන්ට් එක පෙළපාලි යාමය.නමුත් පෙළපාලි යන්නේ අප සැවොම දන්නා "කම්කරුවා" නොවේ.ඔවුන් හැර අනෙක් සියල්ලෝම එහි සිටිති.රටේ මැයි දිනය සමරන්නේ ස්ථාන 3කදී පමනි..ඉන් එපිට මැයි රැලි නැත.එම තැන් 3 දී සිදු වන එකක්වත් කම්කරුවාට ඕනෑ කරන දේවල් ලිස්ට් එකේ නැත.සමහර රැළි වලදී නම් කෑම එකක් ලැබේ.එය නම් වටී..මැයි රැළියක් යනු ප්‍රධාන වශයෙන්ම පෙළපාළියක් යාමය.මහ පාරේ පක්ෂයේ පාටින් යුත් බැනර් උස්සා ගෙන,සටන් පාඨ කියමින් යා යුතුය.ආණ්ඩු පක්ෂයේ හැර අනෙක් ඒවායීදී නම් ආණ්ඩුවට එරෙහි ටෝක් පමණි.ආණ්ඩු පක්ශයේ එකේ එය නැත.එහි ඇත්තේ රට දැන් සිරා පෙලේස් එකක් වී ඇති බවය.මැක්සා පාරවල් හා හයි වේ ඇති බවය.පෙළපාළිය අවසන් වූවාට පසු කොහේ හෝ මහා පිට්ටනියක ජාතිය ඇමතීමක් සිදු වේ.මෙය සිදු වන්නෙ එක් එක් පක්ශයේ ප්‍රධානියෙකු විසිනි.ඉන්පසු කම්කරු දිනය අහවරය.සියල්ලෝ සතුටින් විසිර යා යුතුය..

මැයි දිනයෙන් කම්කරුවා ලබන කජ්ජ ඔච්චරය..පසුදා සිට නැවතත් පරණ පුරුදු දුක් කන්දරාවට මුහුණ දිය යුතුය..මුට්ට කර ගහන එකා මැයි දිනයෙන් පසු මුදලාලි වෙන්නේ නැත.ඔහු හැමදාම මුට්ට කරගැසිය යුතුය.
මැයි දිනය ගැන නියම "කම්කරුවකු" කළ කතාවක් ඊළඟට පල කිරීමට සිතා සිටිමි.......

Tuesday, May 1, 2012

හිත

අද මොනාවත් ලියන්න හිතට හරි නෑ වගේ..
හිතට මොනා වෙලාද කියල හිතවත් දන්නෙ නැතුව ඇති........
:'(

Monday, April 30, 2012

සඳුදා ගැන ලියමි

ඳුදා යනු සතියේ විකාරම දවසය..එදාට හැම දෙයක්ම කනපිට පෙරලී යයි.උදේ නැගිට්ට විට වෙන ලෝකෙකට ඇවිත්දෝ සැක හිතේ.සෑම දෙයක්ම මඤ්ඤං වී ඇතැයි දැනේ..මේ ඉලව් ඔරලෝසුව හොයාගත් එකා අහුවූවොත් එවෙලේම මරන්නෝන වැනි පිං සිතුවිලි උදේ පාන්දර පහල වේ.වෙනදාට ආලෝක වර්ෂ ගණනාවක් දිග රාත්‍රිය ඇහැ පියවෙන්නටත් පෙර ගෙවී අවසන් වී ඇති බවක් දැනේ.වෙනකක් තියා ඇඳෙන් බහිනා පැත්ත හොයන්නටත් බැරිය..සමහර විටකදී ඇඳෙන් බැස්සාම තියෙන්නේ පොළවදැයි සුවර් නැත..වළක් තිබ්බොත්???ඒකට වැටුනාම ගොඩ එන්නෙ කොහෙන්ද,ඒ වළේ වැම්පයර්ලාත් ඉඳීවිද කියා සැකය..එහෙම හිටියොත් බටපොලයාද වැම්පයර් නායකයෙක් වීමට බැරි නැත..එහෙම වූ විට ඩ්‍රැකියුලා හොයාගෙන උගේ බෙල්ල මිරිකා වයිෆ්ලා 1000ම මගේ අන්තඃපුරයට සෙට් කර ගත හැක.එවිට මුළු ගණන 2000කි..වැඩි නැත,වැඩි නැත!
ඊළඟට ඇත්තේ උන්ගේ රෙසිඩන්ට් ප්ලේස් එක සෙට් කිරීමය..දියවන්නා ඔය මැද මැක්සා තැනක් ඇත..එය සෙට් කරමි...ඒ උනාට උන් එකා එකා කෙළගන්න පටන් ගනීද දන්නෙ නෑ.ගෑනුනෙ මුං මොක උනත්.ඒ නිසා වෙන වෙනම සෙක්ටර්ස් වලට දාල ගාර්ඩ් කෙනෙක් දැම්මම හරි.මට ඕන වුන වෙලාවට ඕන කෙනෙක්ව ගෙන්න ගන්න බැරිය..( ලොල් )කොහොම නමුත් පරෙස්සම් විය යුතුය.ඩ්‍රැකියුලාට කෙළවූයේත් ගවුමක් නිසාලු.බටපොලයාට ජින්ස් එකක් නිසා කෙල වීමට බැරි නැත.ජින්ස් ඇඳීම තහනම් කරොත් මුං උපවාස කරයි.එනිසා මොකුත් නොකිය ඉන්න එක ඇඟට ගුණය....
අවුරුද්දට ඕනේනම් අවුරුදු කුමාරි තරඟයක්ද පැවැත්විය හැක.විනිශ්චය මංඩලේට නං මොකෙක් හෝ ඇමතියෙක් ගෙන්නා ගත යුතුය..අවුරුදු කුමාරිය වූ කෙනාට තෑගි ලෙස රට සවාරියක් ලබා දී මමද ඈ සමඟම රට යමි..එයාර්පෝට් එකේදි පිරිත් නූලක්ද ගැටගසා ගත යුතුය.එවිට මැච් එක දිනිය හැක.ප්ලේන් එකේ යාම භයානක විය හැක(ගෑනුත් එක්ක කොහේ ගියත් එහෙම තමා).ප්ලේන් එක කඩං වැටුනොත්??අහස කඩාගෙන මාව බිමට වැටේවි..අන්තිමට අත පය කඩාගෙන ඇඳේම ඉන්න වේවි....හෆෝයි!!!!
මට බෑ ඇඳේ ඉන්න එහෙම..නැගිටිනව නැගිටිනවාමයි කියල හිතල මම නැගිටිය යුතුය.අනාථ මාරුතේ හංතානට ඇවිත් තියෙන කොටත් ඔබෙ දෑසෙ පෙම් සිනා තිබ්බ වගේ ඒක..මම නැගිටිනවාමයි කියල හිතල නැගිටින්න හැදුව විතරයි මාව ඇදගෙන වැටුන වගේ දැනුන..ඇහැ ඇරල බැලින්නම් මම ඇඳෙන් බිමට වැටිල..
ඔන්න ඔහොමයි මම සඳුදට දවස පටන් ගන්නෙ..අරයා(චතුරිකාද කවුද ඉන්නෙ,ආන්න එයා)වගේ නස්ට-මෝල් බීල නෙමේ..



දැං හිතෙන දෙවල් මෙතනින් ලියන්න..හොඳින් කියනවානම්,

" අඩෝ ලිව්වේ නැත්නම් කපනවා ඩෝ "

Sunday, April 29, 2012

අද මට වෙච්ච සීන් එක......

ඉරිද දවස කියන්නෙ කම්මැලියාගෙ දවසලු..සෝ මමත් ඉතින් අද දවල් වෙනකම් දොයියන්නයි ප්ලෑන් කරේ..ඒ උනාට අද මම උදේ 6 වෙනකොට ඇහැරිල..සීන් එක මේකයි..........................

මම ඉතින් මැක්සා හීනයක් දැක දැක හිටියේ.එකපාරටම මගේ ඇඳ යටින් ටොක් ටොක් ගාන සද්දයක් ආව,මට යන්තමට හීනෙන් වගේ ඇහුනෙ..(හීනෙ කෑල්ලක් නෙමෙ).මම එහෙමම ඔලුව දාල ඇඳ යට බැලුව.බල්ලෙක් ඉන්නව නැට්ට ලාවට වන වන..හා බල්ලෙක්නෙ කියල හිතල මං අයෙත් ඇහ පියාගත්ත විතරයි  මට මතක් වුනා මේකා මගෙ සහො නෙමෙ නේද කියල..ඇඳෙන් බැහල බැලුවම සීන් එක ඩේන්ජර්..මෙ ඉන්නෙ අල්ලපු ගෙදර පොර..මං ඇඳෙන් බහල ඌට කිව්ව දැන් උදේ වෙලා.පල මස්සිනේ කියල.කොහෙද මූ නැට්ට වනනව විතරයි....ඒත් ඇස් වලින් නම් පේන්නේ මූ හොඳටම බය වෙලා ඉන්නෙ කියලා .මට නෙමේනෙ බය මේකා. සුවර් එකටම අදත් අර යකා a.k.a එහා ගෙදර මෑන් මූට තඩිබාන්න පටන් ගන්නැති..මට පව් කියල හිතුනා..පව් වුනාට ඉතින් මේ යකාව ගේ ඇතුලෙ තියාගන්නත් බෑනෙ.මට පැහැරගැනීම් චෝදනා ඒවි..
මං නොවඳිනා වැඳුම් වැන්ද මූව එලවගන්න.ඒත් යන්නෙම නෑ.දැන් මොකෝ කරන්නෙ අපෙ ගෙදර අයට අහු උනොත් නං මූටයි  මටයි දෙන්නටම කන්නයි වෙන්නෙ..හෙමීට ටැෆ් එකෙං වතුර බාල්දියක් අරං ඇවිත් ඇඳ යටට දමල ඇරිය..එපාර නම් වැඩේ ගොඩ.යන්නං මචෝ කියලවත් නොකියම දිව්ව..දැන්  ඉතින් මුගේ ඉස්මෙල් එක යවන්නත් එපාය..මං තාම නිදි මරගාතෙ..හීනෙ එපිසොඩ් ලාවට ලාවට තාම පේනව...
මැරිල හිටියත් බටපොලයෝ දස්සයි කියන්නෙ බොරුවටෙයි..හොයාගත්ත හඳුන් කූරක්..ඇඳ ගාව පත්තු කරා..වතුර දාපු ටිකක් ලොකු ජොග්ගුවක් තිබ්බ කාමරේ.ඒක බිම පෙරලල වතුර හැලුව ඇඳ  යටටත් යන්නම..ඊට පස්සෙ වැනි වැනි එලියට ගිහිං කොස්සක් හොයාගත්ත.ඉහිරුන වතුර පිහිදාලා කාමරේ ක්ලීන් කරන එක බොරුවට පෙන්නල හිමීට තව වතුර ගෙනත් කාමරේ හේදුව..අන්තිමට ඔක්කොම වතුර අයින් කරල වෙලාව බැලුවම උදේ 9යි.ඕන්න කොහෙවත් ඉන්න ටොමියෙක් නිසා මට වෙච්ච දේ...ඒ උනාට කමක් නෑ..ඌ ගුටි නොකා බේරුනානෙ කියල මං හිත හදාගත්ත.....
පස්සෙ මං හිමීට අම්මගෙන් ඇහුව ඇයි ඒ බල්ලට හැමදාම ඔය විදියට ගහන්නෙ කියලා..ඒ අහිංසක සතාගෙ කකුලෙ තුවාලයක් තියෙනවලු.ඒක නිසා දැන් අල්ලපු ගෙදර එවුන් බල්ලව අතෑරලලු ඉන්නෙ..මෙහෙමත් කාලකන්නි යක්කු ටිකක්..ඒ අසරනයගෙ ඇස් වල තිබ්බ බැල්ම දකින කිසිම මිනිහෙක්ට පුලුවන්ද සතාට එහෙම අමානුශික විදියට ගහන්න?මැරෙන්න පන අදින කෙනෙක් මාව බේරගන්න කියල කියන ඉල්ලීම වගේ කතාවක් ඒ සතාගෙ ඇස් වල ලියවිලාතියෙන්නෙ..ඒක තමා අම්ම දවස් ගානක් ඌට කෑම දැම්මෙ..මට මේ ගැන නොකිය..මට කිව්වනම් මං අරූට මොනවහරි කියයි කියල වෙන්නැති..ඒ වගේ අපතයෙකුට මොන බම්බුවක් කියන්නද???????
මොනව උනත් ඒ අහිංසකය පව්..ඒ තුවාලෙට බෙහෙත් කරන්න ඕන්නම් රුපියල්2000ක් යයි..මේ වගේ කෝටිපති ඈයොත් ලෝබකම් කරනවනම් බටපොලයා වගෙ දුප්පතෙක් කොහොම ලෝබ වෙන්නෝනද?හුහ්




Saturday, April 28, 2012

නමෝවිත්තියෙන් වැඩ පටන්ගන්නයි හදන්නෙ

මක්කා ලියන්නද මන්ද එකපාරටම බ්ලොග් එකක් පටන්ගත්තට....
හීහීහී :ඩී

බලමුකෝ......................

පටන් ගමුකෝ එහෙනම්....

තවත් එකක් පටන් අරන් කියාවි..බටපොලය ඉන්නේ බටපොල..මාරගහ  හන්දියට චුට්ටක් එහාට වෙන්න..මිදුලට ආවම ගේ පේනව..ආන්න ඒ ගෙදර තමා ඉන්නේ..බටපොලය ගැන නම් කියන්න දෙයක් නැති තරමයි.අඳුනන අයගෙන් අහල බලන්නකෝ...................................